JointAstin® na regenerację stawów i odbudowę chrząstki z Hawaiian Astaxanthin 6 mg (120 kapsułek) Nutrex Hawaii KenayAG

JointAstinTM to suplement diety, który posiada korzystny wpływ na zdrowie dzięki zawartości astaksantyny oraz innych składników wspomagających stawy.

Glukozamina jest związkiem organicznym z grupy aminocukrów, będącym pochodną glukozy, w której grupa hydroksylowa zastąpiona została grupą aminową. Występuje naturalnie w organizmie i owocach morza (krewetki, kraby, raki), szkielet których wykorzystuje się do pozyskania glukozaminy. reumatoidalne zapalenie stawów Dieta w reumatoidalnym zapaleniu stawów — przykładowy jadłospis Jeśli występują u Ciebie bóle stawów, zauważyłeś obrzęk choćby jednego stawu, niezwłocznie zgłoś się do lekarza. Im wcześniej będzie ustalone rozpoznanie i podjęte leczenie, tym większa szansa na opanowanie choroby. czytaj więcej Glukozamina — właściwości Glukozamina występująca w organizmie bierze udział w syntezie proteoglikanów (substancji budulcowych chrząstki stawowej, które wchłaniając wodę zapewniają giętkość i elastyczność tkanek stawowych). Siarczan i chlorowodorek glukozaminy to sole o największym zastosowaniu terapeutycznym. Najczęściej stosowaną formą w leczeniu uszkodzeń chrząstek jest jednak forma siarczanu, najlepiej przebadana i uznawana za najskuteczniejszą.

Glukozamina jest polecana jako środek zwalczający ból i sztywność stawów, stymulujący pracę komórek uczestniczących w tworzeniu tkanki łącznej i zapobiegający odwapnianiu kości. Pomaga wzmacniać i chronić stawy z uszkodzeniami oraz zwyrodnieniami, a także wspiera regenerację chorobowo zmienionych. Ponadto, poprawia ruchomość i elastyczność elementów stawowych. Polepsza stan chrząstki stawowej i innych biernych elementów aparatu ruchu zbudowanych z tkanki łącznej — powięzi, ścięgien, więzadeł. Trzeba przyznać, że wymienione właściwości brzmią bardzo obiecująco, jednak badacze wciąż spierają się w kwestii faktycznej skuteczności glukozaminy i nie wszyscy zgadzają się co do jej efektywności. Mimo, iż niektóre badania nad tym środkiem wykazują jego skuteczność porównywalną z placebo (a więc praktycznie nieistotną), wiele innych jednoznacznie wskazuje na jej faktyczną efektywność. 

Astaksantyna, pigment nadający kolor łososiom, chroni oczy, korzystnie wpływa na skórę, stawy i centralny układ nerwowy, ponadto wspomaga odporność i działa przeciwzapalnie.

Naukowcy już dawno temu odkryli, że barwniki naturalne (karotenoidy) są silnymi przeciwutleniaczami. 

Naukowcy zbadali luteinę, zeaksantynę i astaksantynę pod kątem ochronnego wpływu na siatkówkę. Okazało się, że spośród nich najskuteczniejszym antyoksydantem jest astaksantyna. Akademicy wyliczyli, że jako antyoksydant jest 65 razy silniejsza od wiatminy C, 54 razy od beta—karotenu i 14 razy od witaminy E.

Jedną z najważniejszych cech tych astaksantyny jest zdolność przenikania bariery krew—mózg. Dzięki temu może chronić mózg i centralny układ nerwowy. Jest to szczególnie ważne w późniejszym wieku, kiedy nasze zdolności obronne słabną i organizm nie ma sił, by pozbyć się wszystkich wolnych rodników. Przeprowadzone w Japonii badania kliniczne wykazują, że regularne przyjmowanie astaksantyny podnosi obniżone z wiekiem zdolności poznawcze i psychomotoryczne. Japońscy naukowcy są zdania, że suplementacja astaksantyny może przyczynić się do zapobiegania demencji. Nieco dalej w swoich sądach posunęli się badacze z Tajwanu. Ich zdaniem substancja ta może spowalniać rozwój choroby Alzheimera we wczesnym stadium.

Oprócz zapobiegania chorobom oczu, astaksantyna wykazuje działanie przeciwnowotworowe. Na razie badania prowadzono jedynie na zwierzętach., m.in. chroniła myszy przed rakiem pęcherza moczowego oraz okrężnicy. Badacze zwracają jednak uwagę na fakt, że u Eskimosów, którzy jedzą łososia (główne źródło astaksantyny) zachorowalność na raka jest niezwykle niska. Ponad to pomaga zmniejszyć ból spowodowany artretyzmem i chorobami stawów.

Boswellia serrata to gatunek kadzidłowca — drzewa występującego w Afryce północnej i północno-wschodniej, uprawianego także w Indiach i Arabii. Jego oleisto-gumiaste, rodzynkowate owoce są delikatne i mają brązowawo—żółty kolor. Swoją nazwę rodzajową kadzidłowiec zawdzięcza wytwarzanej przez roślinę żywicy (zwaną Olibanum), która tradycyjnie używana była w roli pachnidła. Boswellia serrata wytwarza również kwasy bosweliowe, zaliczane do triterpenów. Roślina ta znana jest w medycynie indyjskiej, gdzie stosuje się ją w leczeniu stanów zapalnych stawów i kości oraz dolegliwości bólowych kręgosłupa. Olibanum wykazuje również działanie wykrztuśne, antyseptyczne, przeciwlękowe i przeciwnerwicowe. W ajurwedzie, Boswellia serrata uchodzi za skuteczny środek przeciwreumatyczny

Boswellia serrata i jej właściwości znane już były w medycynie indyjskiej i ajurwedzie i zostały potwierdzone przez liczne badania naukowe. Olibanum, czyli gumożywica produkowana przez tę roślinę wykazuje bowiem udowodnione działanie: przeciwbólowe; pomocne w leczeniu owrzodzeń jelita grubego, choroby Leśniowskiego—Crohn'a, zespołu jelita drażliwego, stanów zapalnych błon śluzowych. Wnioski z badania wskazały, iż terapia ekstraktem kadzidłowca jest efektywna i przynosi skutki porównywalnie dobre do stosowanego konwencjonalnie leku, a przy tym nie powoduje tak wielu skutków ubocznych; przeciwnowotworowe — istnieją badania udowadniające antyrakowe działanie kadzidłowca, niektóre z nich wskazują nawet, iż gumożywica może być stosowana jako terapia alternatywna gruczolakoraka trzustki, agresywnego rodzaju nowotworu ze stosunkowo złymi rokowaniami.

Boswellia serrata wspomaga procesy naprawcze w mięśniach i fizjologiczną rekompensację potreningową oraz zapobiega niepożądanym procesom zapalnym oraz zwyrodnieniowym (degradacyjnym w tkance chrzęstnej). Boswellia serrata zmniejsza stres oksydacyjny i towarzyszący mu stan zapalny, szczególnie dobrze działając w suplementacji połączonej z kurkuminą i ma zastosowanie u sportowców, szczególnie w okresie intensywnego wysiłku.

Składniki: chlorowodorek glukozaminy, olej z nasion lnu, boswellia serrata, astaksantyna, substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana (non-GMO), barwnik: wodorosty morskie, słodzik: sorbitol, nośnik: gliceryna roślinna, lecytyna (non-GMO), wosk pszczeli, olej z krokosza barwierskiego; przeciwutleniacz: naturalne tokoferole. Zawiera naturalnie występujące karotenoidy, m.in. luteinę. Zawiera soję

Sposób użycia: 2 razy dziennie po 1 kapsułce

Produkt jest w 100% wegetariański i wolne od GMO, glutenu, laktozy, konserwantów, rozpuszczalników, pestycydów i herbicydów.

Astaksantyna — to różowo—pomarańczowy barwnik z grupy karotenoidów, produkowany przez niektóre gatunki alg i nadający charakterystyczny kolor m.in. krewetkom i mięsu łososia.

Sposób użycia: 1 razy dziennie po 1 kapsułce podczas posiłku

Sposób przechowywania: przechowywać w zamkniętym opakowaniu w temperaturze pokojowej, w miejscu niedostępnym dla małych dzieci.

Uwagi: Nie należy przekraczać zalecanej porcji dziennej. Suplement diety nie może być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety i zdrowego trybu życia.

Produkcja BioAstinu

Firma Cyanotech Corporation jest producentem produktów z alg od ponad 21 lat. Opracowała zaawansowaną technologię, która w połączeniu z doskonałą lokalizacją hodowli na Kona Coast, Hawajach, daje możliwość produkcji produktów z alg bez żadnych zanieczyszczeń.

Do produkcji BioAstinu Naturalnej Astaksantyny z alg Haematococcus wykorzystywana jest zaawansowana technologia. Początkowy etap hodowli tych alg odbywa się w zamkniętych systemach basenów o pojemności nawet 40 000 litrów. Następny krótki, naturalny cykl "barwienia na czerwono" trwający 5—7 dni zachodzi w otwartych stawach hodowlanych o pojemności 50 000 litrów. Na każdym etapie produkcji BioAstinu, hodowle alg Haematococcus są kontrolowane za pomocą badania mikroskopowego, aby upewnić się, że są czyste i nie zawierają zanieczyszczeń. Po zakończeniu cyklu "barwienia na czerwono" algi są zbierane, myte i suszone. Końcowy etap produkcji BioAstinu to ekstrakcja wysuszonej biomasy alg Haematococcus z zastosowaniem nadkrytycznego dwutlenku węgla do oleożywicy, wolnej od zanieczyszczeń biologicznych lub środowiskowych. Proces ekstrakcji nadkrytycznej to kluczowy etap produkcji zapewniający odpowiednią skuteczność, czystość i jakość BioAstinu Naturalnej Astaksantyny.

Powszechna jest błędna opinia podająca, że zamknięte baseny hodowlane mikroalg chronią przed zanieczyszczeniem innymi organizmami. Nie jest to jednak prawda. Takie zamknięte hodowle mogą również być zanieczyszczone przez inne algi, grzyby czy pierwotniaki. W takiej sytuacji usuwanie biologicznych zanieczyszczeń w zamkniętych basenach może być bardzo trudne ze względu na specyfikę tego rodzaju systemów hodowli. Rzeczywiście, ciągłe zanieczyszczenia zamkniętych hodowli doprowadziły do poważnych problemów producentów preparatów z alg w Kalifornii, Europie i na Hawajach (nie Cyanotech). Zamknięte i otwarte systemy basenów hodowlanych zostały opracowane na podstawie wieloletniego doświadczenia firmy Cyanotech. Miały one minimalizować problemy oraz zapewnić, że produkty z alg są wolne zanieczyszczeń.

Firma Cyanotech posiada pozwolenie wydane przez Departament Zdrowia stanu Hawaje na produkcję i przetwarzanie naturalnej Astaksantyny. Posiadamy również certyfikat GMP (Dobrych Praktyk Produkcyjnych) oraz działamy zgodnie z wytycznymi FDA (Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków.) Każda partia BioAstinu Naturalnej Astaksantyny przechodzi rygorystyczne testy kontroli jakości, aby zapewnić najwyższą jakość i czystość produktu końcowego.  Ponadto wieloletnie doświadczenie i opatentowana technologia pozwalają produkować nam znacznie większe ilości naturalnej astaksantyny niż nasza konkurencja. Nasz udział w rynku sprzedaży produktów z Astaksantyną wynosi ponad 95%.

Producent: Cyanotech Co. Hawaje, USA

Produkt nie zawiera glutenu, laktozy.

Jako, że astaksantyna jest rozpuszczalna w tłuszczach, przenika do błon komórkowych. Zmniejsza uszkodzenia DNA. Ponadto ma silne właściwości przeciwzapalne.

Astaksantyna najczęściej występuje w postaci czerwonego barwnika u zwierząt morskich, a zwłaszcza w łososiu, nadając mu charakterystyczny kolor. Łosoś, podobnie jak inne stworzenia morskie nie syntetyzuje sam tego barwnika i musi przyjmować go w diecie w postaci zooplanktonu i kryla.. Te drobne stworzenia żywią się algami, które naturalnie wytwarzają astaksantynę.

Artykuł: „Oczym lekarze Ci nie powiedzą"  Wydanie listopad/grudzień 2013